《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
我以为刮风——野田洋次郎开唱，只会存在新海诚的动画里，没想到本片中也能看到...还是很老套的日式be美学，可惜这演员阵容和ost了。★★★☆
原创绘本改编的7个故事短片集，每一章的手绘画风各有特色，情感基调温暖而治愈，章节之间的童谣颇为可爱，看着它仿佛回到了无忧无虑的童年，适合家长带着小朋友一起观看。
比起爱情线 感觉亲情线更难过 怎么可以这样呢 明明是想看他们的爱情故事痛哭一场来着 剧照真的太美了他们两个太好看了 电影隔靴搔痒 明摆着要你哭的地方都不是很好哭
规规矩矩的日式浪漫电影。不得不说，这么多年过去，日影这滤镜依旧很好看。
一分是因为流加本人，一分是因为nana。nana演技进步好大啊！但作为一个绝症患者本人，对这种商业片视角拍摄的“绝症爱情”已经毫无感觉了……这种视角拍摄的流水账剧情让我感觉到讽刺，所以全程面无表情看完。
故事本身就一般，看个开头基本就知道后面的走向了。导演水平再低，强行拖时长后看起来就更枯燥了。
意外的好，但也没有那么好。主要是故事不突兀情绪铺陈到位的故事现在感觉好像好少见，土气却又令人怀念，就连那几幕明显就是要闹一闹逼你哭的scene也不那么讨厌了起来。而“余命十年”的最后一年设置在2019，也算是能被强行解读的别有深意，因为关于过去那十几年，或许每个人都有太多话要说，确实回头看到路上一瞬即过的美景，就会在其中暼见平行世界里幸福的自己。但也只能学会继续生活。整4星吧。
电影院里也是妈妈带儿子看电影。“母职惩罚纪录片”加上现实里的照应，我笑得想死。
（下次这种题材木村来演我也不碰了，我发誓）
拍的中规中矩，也不能说差，实在是太普通太无聊了。一点点值得看的惊喜的点都没有。男主像张继科。另外我不太理解怕伤心，就不抓紧机会结个婚，享受几年生活再死。
客观的讲这是藤井道人风格很容易驾驭的作品，纯爱、文艺、细腻、深沉。将亲情爱情与残障病痛杂糅呈现是霓虹导演「屡试不爽」催泪瓦斯。然而此类作品局限性同样很强，太多「珠玉在前」则导致新片极难出彩叫座，比较之下谁又能做到《一公升的眼泪》、《我存在的时间》此等高水准呢？类似剧本每年在霓虹都以各种方式呈现，能成为当初那般打动人心的经典作品却少之又少。究竟是时代不同了还是观众的审美疲劳我们恐怕也难以探究，只能说两者皆有吧。（这种主配角几乎全明星的阵容演到如此程度是最低标准了）
什么玩意儿。。。从余命一个月 到三个月 到一年 现在余命10年也出来了 霓虹的医生还真是牛逼哦 真是没东西拍了？
樱花太好看了，除此之外…坂口小天使的怎么总是弱弱的样子太让人捉急了
很多电影给我们灌输成功学的理念，强行投喂成分过浓的心灵鸡汤，仿佛整个世界单纯的好像一张白纸，求什么就一定有所得，而人人都是充满了欲望与怨念的综合体。《向着明亮那方》告诉我们：不是的。远在视界之外，生活千姿百态，有些人对世界充满了好奇，哪儿哪儿都是问题，而有些人已经不在乎问题，只是守着一个地方，一座城市……生活的真谛不是什么激烈的梦想，而是平凡生活中的点点滴滴，有人仰望星空，而有人则脚踏实地！
茉莉滑雪回来抱着妈妈哭那段也太好哭了吧！！日本纯爱剧果然离不开樱花啊…樱花树下的镜头都超美的！片尾献给原作者 再伴随野田洋次郎的歌声…妈啊太好哭了吧…然后卡司好强…放眼全是熟人…剧情就自动忽略了 绝症啊拯救啊都是十多年前的梗了…
向着明亮那方。
很温馨的一部电影。不过风格可能不是那么能让人接受
太强了，中国独立动画人太了不起了😭😭😭😭😭
众星云集. 但最厉害的是摄影...而且是剧照摄影...
剧情真的蛮老套的，小松和坂口一起的戏份过于像动态写真了吧
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
